Di nakatiis, balik blog!

Kinain ko yata ang mga sinabi ko. Sabi ko kasi sa last post ko eh matagal-tagal bago ulit ako magblog. Pero di ko kinaya. Kailangan ko magsulat.

Nasaktan ako, natamaan, nainis, nagalit. Pero tapos na yun kasi nakuha ko na yung bonus ko! Hindi na pro-rated bonus kasi more than 1 year na ako! Hehehe. Too bad, I need to pay my credit card and phone bills.

Pero sa totoo lang, di kasi ako marunong magtampo. Minsan lang. Pero mabilis din naman gumaan ang loob ko. Kasi alam ko wala namang patutunguhan. Pinakamatagal na siguro yung kay Giselle pero natapos na yung sama ng loob ko last year. Back to normal (ano nga ba ang normal?)

Nag-isip-isip ako, kailangan mag-tame down ako ng konti. Puro angst at sama ng loob ang sinulat ko sa blog. Ginamit ko kasi ang blog ko para ilabas ang sama ng loob ko. Dito, naisip ko, walang mag-ju-judge, walang makiki-elam. Walang epal! Ulitin ko… walang epal!

Kasi, bakit mo naman iinisin yung sarili mo? Kung ayaw mong basahin, di kita pinipilit? Di ko naman ina-advertise 'tong blog ko.

Sabi ko nga, tapos na yun. Ayoko na mainis kasi nakakapagod. Sayang lang ang oras ko. Madami pa akong panonoorin na TV Shows na galing kay Jay.

So ano na ba ang balak ko sa blog ko?

Basta ang alam ko, hindi na magiging diary itong blog ko. Minsan lang siguro kasi naisip ko, mas mabuti nga na sa akin na lang yung mga sarili kong saloobin. Di na kailangan malaman ng mga tao, ng mga friends ko at mga “friends” ko.

Kalmado na ako, salamat sa bonus ko na malamang wala pang 1week, ubos na! Buti na lang may bonus ulit next pay day! Tapos may OT + Rice pay pa kasabay ng bonus 2 weeks from now. Yahoo! Mahal ko na ulit ang trabaho ko! Balik blog na ‘ko!