I embrace life. I am carefree but harmless. I am playful but serious. I am complacent but not indifferent. I am a bowl of contradictions, but that's the first thing that makes me interesting.

 

 MIXED TAG
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 MIXED
 FRESHLY SQUEEZED
 MIX HITS
 MIXED LINKS

 

 
 
  Gameplan
  Don't Go Trigger-Happy   Things to do in WW04   Polo and Bob   Another Ultimate Saturday   A Filipino of Faith - comments   A Filipino of Faith   Nightmare on G6   The Lion, The Bitch, and the Wardrobe   Ultimate Saturday
 
 
 MIXERS

 Word for the day: NEW

We can learn a lot from crayons. Some are sharp, some are pretty and some are dull.
Some have weird names and all are different colors, but they all have to live in the same box.

 

23 January, 2006

Blog Temporarily Closed

Bakit? One reason na naisip ko is that people whos been reading my blog criticizes me... A lot. I mean, I really dont care pero naiinis ako eh. Parang kilala na nila ako. Di naman sa pinagmamalaki ko sarili ko sa blog ko at puro reklamo na lang sa buhay pero sa lahat ng pinagdaanan ko, para sa akin yun. Achievements ko. Di ko naman sinasabing di importante ang trabaho ng ibang tao. Iba-iba ang perspective ng mga tao. Pinag-aralan ko yan sa Philo 1.

Pinagdaanan? Madami. Dun sa mga akala nila kilala nila ako, alam ninyo ban a supposedly di ako makaka-pagCollege kasi our family was broke? Na grade 6 ako when we had our last family dinner na lahat present sa table? Na I was supposed to be aborted by my parents. Hindi niyo alam di ba? Na alam ninyo ba na I hate going to your house! Bakit? Kasi I hate seeing happy families, perfect ones, or at least near perfect kasi I cant remember the last time na masaya kami sa bahay. Alam ninyo ba din na more than half ng sweldo ko napupunta sa family ko, sa sister ko pang-college, sa mom ko panggastos?

Oo, sobrang asar ako. Especially sa mga taong akala ko kaibigan ko. Oo, sasabihin ng iba dyan typical tong problema ko pero hanggat di ninyo nararanasan, wag ninyo sasabihin sa akin na typical lang.

Im not here to get your sympathy. Di ako perfect na tao, inaamin ko naman eh. Minsan mataas ang ego ko.

Sa mga akala ko kaibigan ko, stop pretending and sabihin ninyo sa akin harap-harapan. Kung ayaw ninyo eh di wag. Madali naman akong kausap eh.

Anyway, wag na kayo magcomment sa post na to or mag comment sa tagboard. Useless.

Pahinga muna ako sa blog. Gawin ko muna mga templates nina Jona, Jay and Van (meron pa bang hahabol?);  manunuod ng sangkatutak ng DVD ang latest ng US TV series galing kay Jay, magbabasa ng mga librong binili ko na malapit ng amagin, at mag-iisip ng bagong format ng blog. Tama din kayo, puro angst ang posts ko. Sa new blog, ibahin natin. Bawasan ko ng konti.

Sabi ko nga, di ako perfect. Walang taong perpekto. Pero before you start criticizing people, take a look at your own life? Nasan ka na ba? Naka-upo ka pa din bas a unidoro? Baka mapasama ka sa pag-flush. Ingat ka.


Sa muling pagbabalik

DEEJ


 
  Mixed Times